Katalunian bizi den eta bere kargura dozenatik gora jatetxe dituen chef frantziarra –jatetxe horien artean dago Michelin izar bat duen Caelis– auditoriumeko agertokira igo da bere erro frantsesa aldarrikatzera. Horretarako, Frantziako errezetetan, baita gureetan ere, funtsezkoak diren eta plater askoren oinarria diren hiru saltsa eta zuku prestatu ditu.

Romain Fornellek, hitzaldiaren hasieran, bere jatetxeetako hainbat sukaldaritza talde aurkeztu ditu, horiek laguntzen baitiote hiru saltsaren oinarria prestatzen.  "Sukaldariak gara Espainian, baina erro frantsesak ditugu. Horrelako sukaldaritza aldarrikatu behar da. Badirudi duela urte batzuetakoak baino gauza koherenteagoetara itzultzen ari garela. Indarberritzen gaituzten, atsegina ematen diguten saltsak, zukuak eta oinarriak dira" adierazi du Fornellek. 

Saltsa, zuku eta hondo horien oinarrizko elementuetako bat gurina da, "horrek laguntzen baitu zaporeak zehazten, kontzentratu egiten ditu, nahiz eta ez den gehiegi erabili behar" esan du. Eta horrez gain hau esan du: "Hiru errezetetako bitan erabiliko dugu, zeren gaur gure sukaldaritza –frantziarra– aldarrikatu nahi dugu, ez baita oliba olioa erabiltzen duen sukaldaritza, hori Frantzia hegoaldekoa da, baizik eta herrialdearen mendebaldekoa eta Lyon zein Paris ingurukoa da". 

Lehen errezeta beurre blanc bat izan da, Bretainian oso ohikoa dena, Nanteseko ardoa, xarlota eta gurina urrituta (gurina oso hotz dagoela botatzen da, tenperaturaren kontraste bat sortzeko). Nahasketa tenperatura baxuan nahasten da, pazientziarekin, loditasuna lortu arte. "Lurrunetan egindako lupia batentzat oinarri ezin hobea da, eta gustatzen bazaigu, kabiarra bota daiteke. Saltsa bat da, baina plater bat ere izan daiteke" adierazi du. 

Bigarren errezeta haragi hondo guztien oinarria izan da. "Olio tanta batekin, indarrez, adibidez, zigala batzuk karamelizatzen dira, nahiz eta haragiaren, arrainaren edo beste itsaski baten zukua egiteko erabil daitekeen, oinarria berdina da. Zaporeak karamelizazioaren bidez kontzentratzen dira" ziurtatu du. Burua moztuta dutela erditik irekitako zigalak markatzen dira eta desglasatu egiten da. "Gero eta kolore gehiago izan, orduan eta zapore handiagoa izango du" azaldu du. Baratxuria, erramu hosto bat, tipula bota ditu "eta ardo zuria edo brandya ere bota daiteke”. 20-30 minutuz egosten uzten da eta belarrak botatzen dira zaporea indartzeko. "Gure sukaldaritzako ondarearen saltsetako bat da" zehaztu du.

Hirugarren errezeta bearnesa bat izan da. "Ezin hobea da haragi errearekin edo plantxan kozinatutako xerra batekin. Frantzian bistroko errezeta garrantzitsu bat da. Jatorriz Pariskoa da". Hori egiteko, xalota, eltzean urritutako ozpina eta estragoia erabili ditu, eta harrotu egiten da pixkanaka. "Gorringoa botako diogu, baina ez du gatzatu behar. Maionesa balitz bezala harrotzen da eta ez da zerbitzatzen ez bero ez hotz" argitu du. "Errezeta oso erraza da, ohikoa, ezaguna, baina atzean savoir faire izan behar du" esanez amaitu du.