Beatriz González Frantzian bizi den mexikar bat da, eta Gastronomika Mexicoko sukaldeetan aritu da, ukitu frantsesarekin: plater eta errezeta amerikarrak erabili ditu, baina bertako gustu “finera” egokituta.

Mexikarra da, baina Frantzian trebatu (Bocuse Institutuan) eta bizitakoa. Beatriz González Gastronomikara iritsi da, bere herrialdeko sukaldaritza “aberats eta zabalaren” aldeko apustu lokala egiteko, Frantzian finkatu zenean hango sukaldaritzaren aldekoa egin ostean, non orain bi lokal dituen: Neva Cuisine eta Coretta, biak Parisen. “Konfinamenduak gelditzera eta nire sorterrira begiratzera behartu ninduen. Taco Mesa sortu nuen —delivery zerbitzua duen takeria— eta orduan konturatu nintzen Mexiko sukaldatu nahi nuenaz”. Agertokian horixe erakutsi du.

Mexiko prestatu du, baina deklinabide frantsesekin. Taco Mesan eskaintza mugatu bat sortu zuen, “mahaikide frantsesari gauzak errazago jartzeko” eta gustuei buruz esateko zuena entzun zuen. “Frantsesak gustu fina duelako. Eta ikusi genuen, adibidez, asko gustatzen zitzaizkiola hazikontxoak”. Hori jakinda, oraintxe bertan Taco Mesan arrakasta handiena duen takoa prestatu du agertoki gainean: txahalki-hazikontxo tako bat, aingira ketuarekin, indaba beltz mexikarren purearekin, hazikontxo-azalarekin, txipiroi tintadun mahonesarekin, chipotlearekin eta zitrikoekin.

Taco Mesan beste hiru tako eskaintzen dituzte, guacamole bat eta baita ceviche bat ere; “balio seguruak” dira. Eta olagarroz egindako lodikote bat (tortilla betea), mole txigortuarekin eta indaba purearekin, zitrikoekin, “mahaikide frantsesari ere asko gustatzen baitzaizkio zitrikoak”. Mahaikide hori kontuan hartuta, txerri-gantza saihestu du —“ez du atsegin”— eta, haren ordez, gurin askoz gehiago erabiltzen du.

Frantsesentzako sukaldaritza mexikarra eskaintzeko gehitu behar izan dituen beste zehaztapen batzuk protokolozkoak izan dira. Taco Mesan takoak jateko prest iristen dira. “Dena eginda ematen diegu, ikusi dugulako ez zaiela gustatzen takoak prestatu behar izatea” esanez amaitu du.