Poulicheko (Paris, Frantzia) chefa den Amandine Chaignot, bere sukaldaritza xume, espontaneo, zintzo eta bereziari esker, zeinak arreta berezia jartzen baitu barazkien munduan, Frantziako egungo sukaldaririk interesgarrienetako bat da. Alain Ducasse, Jean-Francois Piège, Yannick Alléno edo Éric Frechonen brigadetan prestatu zen, eta haiengandik jaso zituen bere errezeta-liburuan hautematen diren grina eta sentsibilitatea. Sukaldariak talde txikiak nahiago dituela aitortu du.

Amandine Chaignotek 120 lagunera arteko taldeak zuzendu ditu ostalaritzaren arloan egin duen ibilbide profesionalean, baina, orain, aitortu du nahiago dituela talde txikiak, giro positiboa sortzeko. Ideia hori zuen gogoan Pouliche (Paris, Frantzia) ireki zuenean: bertan, sukaldaritza xumea, espontaneoa, zintzoa eta, argi eta garbi, barazkietara bideratutakoa egiten du. “Ez diegu haragiari edo arrainari uko egiten, baina osagarri gisa erabiltzen ditugu”, argitu du. 

“Pouliche hiri-aterpetxe bat izateko asmoarekin sortu zen, bizikidetza onaren espiritu nabarmenarekin, eta barazkien mundua funtsezkoa da bertan. Elikadurak ingurumenean duen eragina aztertu genuenean ulertu genuen ingurumenarekiko arduraz jokatu behar genuela”, azpimarratu du. Horregatik, jasangarritasuna, urtarokotasuna edo tokiko ekoizpenaren kontzeptuak oso garrantzitsuak dira, bai bere filosofian, bai bere sukaldaritzan. 

Bere errezeta-liburuan testurekin jolasten da, kontzentrazioa bilatzen du —ez desnaturalizazioa, horregatik ez dugu ikusiko gehiegi ukitu duen osagairik—, eta baita produktuaren esentzia erabat errespetatzen duen teknika bat ere.

Horren erakusgarri, Amandinek bi plater prestatu ditu agertokian. Lehenengoa bolobana izan da: sustraiekin, topinanbuarekin, erremolatxa zuriarekin, terebuza eta apioarekin erreduzitutako tipula-kremaz beteta. “Plater hau prestatu dut bolobana ikono bat delako Frantziako sukaldaritzaren barruan. Barazkietan oinarritutako sukaldaritza aspergarria dela pentsatu ohi da, eta nik oso ongi pentsatutako sukaldaritza egiteko gogoa nuen. Osagai bakoitzaren testurekin eta zaporearekin lan egiten dut”, adierazi du. Bigarren platera txirladun zerbak izan dira. “Zerba gordina interesatzen zait, kurruskaria delako. Bat-bateko errezeta bat da, zailtasun teknikorik gabea”. Lanketa gehien behar izan duena barazkiaren hosto berdeekin egindako krema bat izan da. Gainerakoa: zatirik zuriena, martorria eta piper mina puska txikitan zatitu ditu, eta horiei koko-esnea, lima eta belar-, kiwi- eta lore-ongailuak gehitu dizkie. Nahasketa horren gainean jarri ditu txirlak.
p/>