Valrhona txokolategiko eta Espaisucre eskolako maisu pastelgileek, Frédéric Bauk eta Jordi Butrónek, Frantziak gozogintzaren kulturan duen garrantziari buruz hitz egin dute. "Frantziak bere ama izaten jarraitzen du" adierazi du kataluniarrak; "Nahiz eta pixka bat chauvinistak garen" frantziarrak hori esan duela ulertu dugu...

Valrhona txokolategiko maisu pastelgile Frédéric Bauk eta Espaisucre eskolako sortzaile Jordi Butrónek hitzaldi bat eman dute batera, gozogintzako kulturak kontrastatzeko eta erakusteko "zaporeak eta pasioak" batzen gaituztela. Nahiz eta bi herrialdeek desberdintasunak dituzten. "Bazirudien Espainiako boom gastronomikoarekin Frantzia makal zegoela, eta ez da egia, eta are gutxiago pastelgintzan. Frantzia da gure ama, guztian" adierazi du munduko postreen lehen jatetxearen ardura duenak. "Zeren horrela da, zeren Jordi, espainiar bat, eta ez frantses bat, da munduko postreen lehen jatetxearen sortzailea. Nik dakidala" adierazi du Bauk. Konplizitatea eta antichauvinismoa. 

Bat etorri dira errespetuari dagokionez, baita "mundu gozoak eta mundu gaziak elkarrekin aritu behar izateari" dagokionez ere. Lankidetzan aritu behar dute, zeren ezin da onartu gustatzen zaizun jatetxera batera joandakoan, postreetan alde egin behar izatea. Bidaiaren amaiera dira eta ildoa jarraitu behar dute" azaldu du maisu frantziarrak. Butrónek eta bertan zeuden entzuleek hori baieztatu dute, baita Bau Instagramez kexatu denean ere: "Postreek inoiz baino argazki gehiago dituzte, baina estetikaren zerbitzura daude soilik. Ez dago aberasten duen elkarrizketarik atzean. Aitzitik, Instagramek pobretu egiten gaitu" kexatu da. 

Kritika egin ondoren, kozinatzen hasi da. Jatetxeko eta eskolako I+G arloaren arduradun Ricard Martínezekin batera, kataluniarrak harissazko postre bat egin du. Sorkuntza horretan harissaren –mundu gaziko ore arabiarra– gainean Pierre Gagnairerekin 1933an ikasi zuen konbinazioa bat aplikatu du, fruitu gorrien eta piper gorrien konbinazio bat, hain zuzen. "Harritu ninduen ideien eta produktuen elkarketa bat da eta hemen Pierre Herméren Ispahama (arrosa, mugurdia eta litxia) jarri dut hornitzeko" azaldu du. Ideien elkartze hori postre bihurtzeko, Butrónek txokolate zuria erantsi du, Valhrona,noski. 

Bauri txanda eman baino lehen, Butrónek sorkuntzan jarri du azpimarra. "Zaporeak Gagnairenak, Hermérenak dira, eta esan egin behar da. Nork zer egin duen jakin behar dugu. Eta hori azpimarratzen dugu eskolan" adierazi du. Zeren "ezerezetik sortzea oso zaila da. Memoria izan behar dugu eta gogoratu egin behar dugu. Eta aipatu" adierazi du amaitzeko.

Frantziarraren txandan, "gehien gustatzen zaizkidan" postre espainiarrekin proposamen gozo bat prestatu du. Hau da: panelletak, Xixonako turroia, aingeru budinak, Estepako mantekadoak, ensaimadak eta laranjak". Butrónek eten egin dio: "Eta postre hau prestatu du, zeren beti esaten du Frantzian ez dagoela ‘espainiarra denaren’ erreferenterik". Frantziarrak baietsi egin du eta bere postrea eraikitzen jarraitu du: almendrazko bola bat eta horren gainean anis eta pinazidun karameluzko hosto bat jarri du eta hori hornitzeko aingeru budin –jelea– faltsu bat ipini du, laranjen zukuarekin busti duena. Pinazien eta anisdun opil bat ensaimadaren forma zuenak sorkuntzak estali ditu. "Horrela, postre honetan, Espainiatik gustatzen zaidan guztia daukat. Uztartze interesgarria."